10 april tot en met 13 april
Blijf op de hoogte en volg Rose-Mary
13 April 2015 | Nederland, Zwaag
10 april:Ik had het vannacht getroffen. De heer des Huizes ontvangt voor V(rienden)O(p)de Fiets, alléén Pelgrims. Zelf heeft hij in 2006 de tocht gemaakt. Hoe toevallig kan een ontmoeting zijn. Zeer gastvrij onthaald en met een pelgrimsmaaltijd, die klonk als een klok. Na de warme dag van gisteren was ik zeer rozig en wilde op tijd naar bed, maar niet voordat Christian een lakstempel in mijn pas had gezet. Ik voelde mij zeer vereerd. Vanochtend(10-4) vertrokken en nadat ik bij het cafétje van gisteren nog een whatsapp telefoontje met Jacques heb gepleegd ben ik verder gefietst. Een bijna 40 km. lang fietspad langs “de Dender”een klein riviertje dat zijn stroom regelt met een aantal stuwen en sluizen. Ik kon ineens de lente zien. Gisteren ontvouwden alleen de wilgen nog maar hun blaadjes, maar nu met het prachtige lenteweer ging de rest ook meedoen en kun je de lichtgroene gloed van het komend bladerdak zien verschijnen. De elzen verliezen hun katjes en bedekken als een tapijt het fietspad. Ook zag ik in de oevers van de Dender ijsvogel nestgaten. De rivier slingert zich prachtig door het Belgische landschap. In Geraardsbergen een mattetaart gekocht, specialiteit van het stadje. Verder tot Lessines en toen maar op zoek gegaan naar een overnachtingsadres welke ik vond op een gite a la ferme. Eerst een lekkere douche en later boodschappen gedaan in het stadje dichtbij. Het weer was schitterend vandaag en mijn armen zijn roodverbrand. Morgen kijken wat die dag weer brengt.
11 april: Ik werd wakker met regen op de ruit, maar tegen 10.00 uur was het droog en vertrok ik richting Tournai. Het waaide weer net zo als op de dag van vertrek.Heb de hele dag mijn regenjas niet uit gehad. De kathedraal in Tournai stond in de steigers en vond ik het fotograferen niet waard. Wel de Schelde met een prachtig binnenvaartschip wat dwars door de stad voer. Na Tournai moest ik de grens over, maar ik heb geen paal gezien. Bovendien laat ik me nog een verkeerde kant opsturen. Vlak over de grens naar Frankrijk krijg ik een enorme stortbui. Alles doorweekt!! Wilde in Rumegies overnachten, maar de beide chambre d’hotes waren vol en vond uiteindelijk op de camping een smerige leegstaande caravan, waar ik kon overnachten. Er was niets, maar ik was moe en nat en lag er op tijd in, nadat ik een blikje cassoulet in een koekepannetje had opgewarmd.
12 april: De zon straalde schitterend, maar het was erg koud. “En route à Cambrai”, maar ik kwam niet ver. Opnieuw van de weg geplukt vanwege de wielerwedstrijd Parijs-Roubaix. Ik mocht over het trottoir lopen totdat ik echt staande gehouden werd, want de koers van de jongeren kwam eraan. Het heeft mij al met al een uur gekost. Voordat de grote heren zouden passeren was ik ver genoeg weg. Hierna toog ik verder en werd het landschap overheerst door velden doorsneden door dorpjes met elk hun eigen kerktoren die er bovenuit steekt. Genoten. In de middag kwam ik in Cambrai aan, en stalde mijn fiets toevallig naast een geelkoperen schelp in het trottoir. Prachtige stad, met veel historische gebouwen waaronder het stadhuis. Maar ik moest verder en roodverbrand kwam ik aan op mijn gastadres in “Les Rues les Vignes”. Een gasthuis voor pelgrims. Geweldig ontvangen en mme Bretzens heeft speciaal gekookt voor mij bijna culinair. In de cour limonade gekregen uitrustend in het zonnetje en later appeltaart want haar vader was jarig en werd 89. Het huis is zeer oud en heeft zijn verhaal, maar dat blijft een verhaal voor thuis.
13 april: na het ontbijt wat zeer uitgebreid was om 10.00 op de fiets na een prima nachtrust in een heerlijk bed. Ik ben diverse malen de Schelde overgestoken tot ik bij de Bron kwam. België heeft er zelfs een standbeeld neergezet, omdat de Schelde zoveel waarde heeft voor het land. De rit van vandaag voerde grotendeels door het heuvellandschap. Afwisselend groene akkers en gele akkers klaar om ingezaaid te worden. Een prachtig schouwspel. Achter elke heuvel lag een ander patroon van dorpen en akkers. Teveel om te fotograferen maar zo herkenbaar van de vele reizen door Frankrijk met de auto, maar nu kan ik langer genieten. De heuvels op wordt steiler en zwaarder, maar naar beneden makkelijker. Ik geniet. Op enig moment kwam ik langs het Canal de Quentin te rijden over een jaagpad. Het Canal heeft diverse sluizen,met een behoorlijk hoogteverschil.Ik ging dus op het jaagpad ook mee naar beneden. St. Quentin zelf niet gezien, alleen de gare SNCF en een prachtige brug over het kanaal. Hierna weer veel kleine dorpjes gepasseerd. Ik rijd praktisch alleen op de wegen door Frankrijk met af en toe een auto. Om 16.00 uur kwam ik aan bij mijn onderkomen in het dorpje Berlancourt.Er was ruimte. Een huis voor pelgrims. Een gite met alles erop en eraan en ik eet vanavond met de familie mee, omdat er hier niets in de buurt is. Wat het wordt weet ik nog niet. Mijn wasje hangt buiten te drogen. Het weer is op 1 dag na tot nu toe goed fietsbaar te noemen, maar vanaf 12.00 uur zet elke dag de Zuid-Westenwind aan. Tot een volgend verslag.
Dank voor jullie lieve en leuke reacties. Ik denk veel aan iedereen. Allen in mijn hart gesloten.
11 april: Ik werd wakker met regen op de ruit, maar tegen 10.00 uur was het droog en vertrok ik richting Tournai. Het waaide weer net zo als op de dag van vertrek.Heb de hele dag mijn regenjas niet uit gehad. De kathedraal in Tournai stond in de steigers en vond ik het fotograferen niet waard. Wel de Schelde met een prachtig binnenvaartschip wat dwars door de stad voer. Na Tournai moest ik de grens over, maar ik heb geen paal gezien. Bovendien laat ik me nog een verkeerde kant opsturen. Vlak over de grens naar Frankrijk krijg ik een enorme stortbui. Alles doorweekt!! Wilde in Rumegies overnachten, maar de beide chambre d’hotes waren vol en vond uiteindelijk op de camping een smerige leegstaande caravan, waar ik kon overnachten. Er was niets, maar ik was moe en nat en lag er op tijd in, nadat ik een blikje cassoulet in een koekepannetje had opgewarmd.
12 april: De zon straalde schitterend, maar het was erg koud. “En route à Cambrai”, maar ik kwam niet ver. Opnieuw van de weg geplukt vanwege de wielerwedstrijd Parijs-Roubaix. Ik mocht over het trottoir lopen totdat ik echt staande gehouden werd, want de koers van de jongeren kwam eraan. Het heeft mij al met al een uur gekost. Voordat de grote heren zouden passeren was ik ver genoeg weg. Hierna toog ik verder en werd het landschap overheerst door velden doorsneden door dorpjes met elk hun eigen kerktoren die er bovenuit steekt. Genoten. In de middag kwam ik in Cambrai aan, en stalde mijn fiets toevallig naast een geelkoperen schelp in het trottoir. Prachtige stad, met veel historische gebouwen waaronder het stadhuis. Maar ik moest verder en roodverbrand kwam ik aan op mijn gastadres in “Les Rues les Vignes”. Een gasthuis voor pelgrims. Geweldig ontvangen en mme Bretzens heeft speciaal gekookt voor mij bijna culinair. In de cour limonade gekregen uitrustend in het zonnetje en later appeltaart want haar vader was jarig en werd 89. Het huis is zeer oud en heeft zijn verhaal, maar dat blijft een verhaal voor thuis.
13 april: na het ontbijt wat zeer uitgebreid was om 10.00 op de fiets na een prima nachtrust in een heerlijk bed. Ik ben diverse malen de Schelde overgestoken tot ik bij de Bron kwam. België heeft er zelfs een standbeeld neergezet, omdat de Schelde zoveel waarde heeft voor het land. De rit van vandaag voerde grotendeels door het heuvellandschap. Afwisselend groene akkers en gele akkers klaar om ingezaaid te worden. Een prachtig schouwspel. Achter elke heuvel lag een ander patroon van dorpen en akkers. Teveel om te fotograferen maar zo herkenbaar van de vele reizen door Frankrijk met de auto, maar nu kan ik langer genieten. De heuvels op wordt steiler en zwaarder, maar naar beneden makkelijker. Ik geniet. Op enig moment kwam ik langs het Canal de Quentin te rijden over een jaagpad. Het Canal heeft diverse sluizen,met een behoorlijk hoogteverschil.Ik ging dus op het jaagpad ook mee naar beneden. St. Quentin zelf niet gezien, alleen de gare SNCF en een prachtige brug over het kanaal. Hierna weer veel kleine dorpjes gepasseerd. Ik rijd praktisch alleen op de wegen door Frankrijk met af en toe een auto. Om 16.00 uur kwam ik aan bij mijn onderkomen in het dorpje Berlancourt.Er was ruimte. Een huis voor pelgrims. Een gite met alles erop en eraan en ik eet vanavond met de familie mee, omdat er hier niets in de buurt is. Wat het wordt weet ik nog niet. Mijn wasje hangt buiten te drogen. Het weer is op 1 dag na tot nu toe goed fietsbaar te noemen, maar vanaf 12.00 uur zet elke dag de Zuid-Westenwind aan. Tot een volgend verslag.
Dank voor jullie lieve en leuke reacties. Ik denk veel aan iedereen. Allen in mijn hart gesloten.
-
13 April 2015 - 21:40
Marjon:
Beste Rose,
Wat is het toch fijn je leuke reisverslagen te lezen en je op deze manier te volgen. In bijna 2 weken maak je al zoveel bijzondere momenten mee die voor mij heel leuk zijn om te lezen. Ook hier verbeterd het weer en hoop dat je de kou achter hebt gelaten. Hier gaat alles goed en Mik kijkt steeds naar jullie huis en mist zijn lekkere koekjes haha. Ik wens je de komende dagen weer veel fietsplezier en kijk uit naar je volgende verslag.
Liefs van ons -
13 April 2015 - 22:39
Ine:
Lieve Roos,
Je had toch wel met de wielerwedstrijd Parijs-Roubaix mee kunnen fietsen intussen. Je bent al zo getraind.
Met veel plezier lees ik je reis en maak het een beetje met je mee. Wat zal je toch veel verschillende maaltijden genieten. Dat zal je kookkunst in de toekomst alleen maar doen toenemen. En dat was al bijzonder.
Wij wensen je niet al te veel storm en wind. Maar heerlijke lentebuien en kleuren.
Goeie reis en weer tot horens,
Veel liefs van ons 3 en,
Ine -
14 April 2015 - 02:36
Monique:
Hallo Roos, wat een leuk verslag heb je weer gemaakt. In gedachte kan ik helemaal met je mee fietsen.
Zoals jij de natuur meemaakt, doen wij dat ook. Door de zon, die na de vele regen en storm is doorgebroken zien wij de natuur ook met grote sprongen wakker worden. De magnolia, riebes en vele andere voorjaars bloeiende struiken/bomen zie je geurend bloeien. Een genot is het!
Voor de komende dagen wordt in Nederland "zomerse" temperaturen voorspeld.......... kan lekker worden!
Hopelijk kan jij er ook van mee genieten in België en Frankrijk.
Zoals ik je verslag lees loop je aardig op "schema".
Ik hoop voor jou dat je niet té vaak op een plek moet slapen zoals je de caravan omschreef, maar droog is droog slapen.
Ik blijf je volgen en wens je voor de komende fietsdagen mooi en rustig weer toe.
Dikke knuffel XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Monique
-
14 April 2015 - 10:12
Correli Couwenberg:
Hallo Rose Mary,
Jij maakt wat mee. Je geniet volop van wat de natuur jou te bieden heeft. En anderen bieden jou weer heel veel terug. We lezen met plezier jouw reisverslag. Wat een heerlijkheid is het om op deze manier toch met de achterban in contact te kunnen blijven.
We wensen je een goede pelgrimage verder met nog meer bijzondere ontmoetingen.
Bob en Correli -
14 April 2015 - 14:34
Thomas En Marga:
Fijn om te lezen dat je zo geniet. Wij genieten met je mee door je verslagen.
Ook hier was het zaterdag veel regen en wind. Onze (1ste) gasten van vrienden od fiets kwamen uit Naarden fietsen en hadden het helemaal gehad bij aankomst.
Liefs uit Medemblik -
14 April 2015 - 18:02
Judith:
Op en af met het weer.........op en af met de heuvels........op en af met jou?
Wat een belevenissen en fijn dat je zoveellieve gastvrije leuke mensen op je pad tegenkomt!
Als die zuidwestenwind nou eens noordoost wilde worden dan zit je helemaal goed.
Liefs van ons -
15 April 2015 - 16:58
Jeanette Van Der Meij:
Lieve Rose Mary,
fijn om te lezen dat de tocht naar wens verloopt. Wat maak je veel mee! En wat een gastvrijheid onderweg. Geniet er van! Ik wens je een fantastische reis toe en mooi weer voor onderweg.
Lieve groeten uit Heemskerk en een knuffel van Eden!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
