27 april tot en met 1 mei - Reisverslag uit Gourbera, Frankrijk van Rose-Mary Rutten-Coster - WaarBenJij.nu 27 april tot en met 1 mei - Reisverslag uit Gourbera, Frankrijk van Rose-Mary Rutten-Coster - WaarBenJij.nu

27 april tot en met 1 mei

Blijf op de hoogte en volg Rose-Mary

01 Mei 2015 | Frankrijk, Gourbera

27 april: Koningsdag in Nederland. Daar merk je hier natuurlijk niets van. Het is bewolkt bij het opstaan. Ik heb 12 uur geslapen en voel me fit. Om half elf fiets ik weg uit Aubeterre met een opnieuw heuvelige etappe. Een koekoek begeleidt me wat ik zie als voorteken dat het niet zal regenen. Rond 12 uur strijk ik neer in een klein restaurant boven op een heuvel waar ik van een heerlijk menu du jour(5 gangen) geniet. De gite voor de komende nacht heb ik al op het oog, maar bij aankomst blijkt deze gesloten te zijn. Wat nu. Ik bel, maar alles in de omgeving is vol. Dan maar vragen langs de weg. Ik rij notabene ook nog verkeerd en sta opeens voor een gite rural waar een alleenstaande dame woont, die mij vreselijk verwent. Jacob zorgt goed voor mij is mijn conclusie.
28 april: Om 8 uur ontbijt ik met verse jus d’orange. We wisselen elkaars gegevens uit. Ik heb er een vriendin bij. Ze rijdt mij voor naar de juiste route met haar auto en hierna fiets ik alleen verder. Het is koud, 6gr, maar de lucht is strakblauw. Ik fiets via schitterende landweggetjes, kleine dorpjes langzaam richting St.Emilion. De koolzaadvelden hebben plaatsgemaakt voor heel veel wijnranken en opeens zie ik niets anders meer. Grappige traktoren rijden boven de wijnranken uit om de velden te bewerken. Ik kom heel veel chateaux tegen, die elk hun eigen wijn promoten. Ik rij via St. Emilion, waar het een gekkenhuis is van de toeristen. Wel een leuk plaatsje om te zien. Haal een stempel op het gemeentehuis en rij snel verder nadat ik bij de plaatselijke bakker een baguette heb gekocht. Hierna opnieuw heuvelig en alleen maar wijnranken. Ik lunch bij een kerk op een bankje in de zon in Faleyras en kom rond half drie Cadillac binnenrijden. Hier is een pelgrimsonderkomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Dat is er van oudsher. Het blijkt oude isoleercel te zijn, met alleen een bed en tafel. In een doos zit de maaltijd voor vanavond. Helemaal te gek. Ik word wel gewaarschuwd alles goed af te sluiten voor de nacht.Bij de plaatselijke fietsenmaker laat ik voor het eerst de fiets nakijken. Alles is in orde.
29 april:om 9.00 uur zit ik op mijn stalen ros, om richting Dax te gaan. Ik passeer de
Garonne, die wild tekeer gaat. Het is nog erg koud, maar met jas gaat het prima. De wijnranken maken snel plaats voor een boslandschap en ik waan mij op de Veluwe. De brem is in volle bloei en de koekoek begeleidt mij opnieuw. Het is een volkomen vlak landschap. Veel bos wordt/is er gekapt om plaats te maken voor landbouw. Ik heb een hele trap te gaan vandaag en het gaat mij lukken. Om 15.00 uur rij ik Labouheyre binnen, waar ik opgehaald wordt om naar mijn onderkomen gebracht te worden. Daar merk ik dat mijn telefoon het opnieuw niet doet en ik onbereikbaar ben voor het thuisfront. Vervelend, maar niet onoverkomelijk. Ik heb een slaapgenote vanavond die nog met de trein aan moet komen. Ik lees mijn boek uit!!
30 april: Vannacht was mijn kamergenote een 85-jarige wandelaarster!! die met bepakking richting Santiago loopt via de noord-route. Om 9.00 uur vertrokken! De zon scheen, maar de temperatuur was fris. Het wordt een eentonig landschap van bos, akkers vol met asperges en brem langs de kant van de weg. Maar de koekoek is aanwezig. Kilometers lange wegen, waar niemand woont, een weg waar je gedachten zijn vrije loop kunnen gaan. In Onesse verstuur ik het boek Maria Calllas en rij verder. In Lesperon bekijk ik een gele kerk met typische toren en een prachtige interieur en daar ontmoet ik Theo uit Zoetermeer. Hij rijdt ook richting Dax. We fietsen samen verder. Het wordt nog warm en rond 16.00 uur komen we bij de pastorie in St.Paul lès Dax aan, waar we ontvangen worden door een zeer onvriendelijke oude dame. In tegenstelling tot de zeer vriendelijke vrijwilliger Pierre, die ons helemaal begeleidt naar winkels waar we boodschappen kunnen doen. Theo en ik nemen het ervan en eten een pizza bij de Italiaan. Rond 22.00 uur liggen we erin en ik slaap als een roos.
1 mei: Dag van de arbeid in Frankrijk. Ik neem vandaag een rustdag! Alles is dicht. Je kunt zelfs geen brood kopen en het regent notabene ook. Daarom gisteren al eten in huis gehaald. We kunnen hier koken. Theo neemt ook een rustdag. Pierre komt om te kijken hoe het met ons gaat en drinkt koffie met ons. Vandaag relaxen, route voorbereiden en de kathedraal van Dax bezoeken en…. proberen internet te vinden, wat steeds moeilijker wordt. De merel komt tot in de keuken waar we zitten. Geen koekoek vandaag!
De kaart kent geen Dax, omdat er meerdere plaatsen zijn. Gourbera ligt 15 km. boven Dax. Nog 90 km naar St. Jean le Port.

  • 01 Mei 2015 - 12:48

    Monique:

    Hallo Roos, met plezier heb ik je verslag weer gelezen en zie ik dat je nog steeds bekenden tegenkomt.
    Vervelen doe je je ook niet met alles wat op je pad komt.
    Het zal wel ergens "boven ons" geregeld worden.
    Blijf genieten, ook al gaat het soms met ups en downs.
    Je gaat de zomer tegemoet.....!
    Dikke knuffel XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

  • 01 Mei 2015 - 15:38

    Mariszkà:

    Hoi Roos, Weer een stukje richting eindbestemming. Weer een mooi verslag. Je komt genoeg interessante en lieve mensen tegen. Fijn om je verslagen te lezen. Hier is thuisfront op dit ogenblik de Matador. We zwerven ven Huizen naar Haarlem en nu weer Uitgeest. Ook hier mooi weer, maar koud. Het leven aan boord is weer fijn. Jij heel veel plezier gewenst de komende dagen. xxx Maris

  • 01 Mei 2015 - 18:50

    Bob En Correli Couwenberg:

    Hallo Rose Mary,
    Hopelijk vind je straks weer internet om alle reacties op jouw schrijven te kunnen lezen.
    Bob en ik vinden jouw schrijfstijl heel fijn. Je fietst als het ware met jou mee door het landschap. Wij zeiden tegen elkaar:" Leuk om dit verslag straks als boekje uit te geven".
    Geeft nieuwe pelgrimgangers een duwtje in de rug. We vinden het erg dapper van je dat je deze onderneming zomaar in je eentje maakt. Petje af voor jou, Rose Mary.
    Tot de volgende leesetappe.

    Liefs van Bob en Correli

  • 01 Mei 2015 - 21:34

    Judith:

    Heerlijk om weer van je te horen!! Wat ben je al ver gevorderd en straks moet je je Franse taalprestaties verruilen voor je Spaanse taalprestaties. Het zijn wel veel ups en downs (en dan heb ik niet alleen over de heuvels). Wat super om nieuwe vriendinnen en heeeeeel lieve mensen te ontmoeten, waar je onmiddellijk een "draadje" mee hebt. Echt iets voor jou!!! Was dat ook onderdeel van je zoektocht? Je hebt in St Emilion toch wel een wijntje gedronken????? Je kunt toch bijna niet anders in zo'n stadje? En dan die isoleercel?? Ben al niet genoeg alleen?? Ben wel benieuwd hoe je dít ervaarde!
    Of heeft de koekoek je gezelschap gegeven op momenten dat je het nodig had? Je bent bijna........door Frankrijk heen en dan komt Santiago toch wel dichterbij !! Kom op, Roos, liefs - liefs - liefs






  • 02 Mei 2015 - 22:14

    Marjon:

    Hallo Rose,
    Wat maak je een mooie reis wat elke dag weer nieuwe ervaringen brengt, ik geniet van me verhalen. Nog even en je gaat weer een grens over naar Spanje , wat ben je al ver gekomen Rose. Ik blijf je volgen en kijk weer uit naar je volgende verslag. Heel veel succes. Lieve groet en een poot van ons

  • 03 Mei 2015 - 15:00

    Klaas En José:

    We vinden het zo knap wat je doet en genieten van de verhalen!
    Veel succes en plezier verder!

    groeten van Klaas en josé

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Frankrijk, Gourbera

Rose-Mary

Actief sinds 27 Dec. 2014
Verslag gelezen: 269
Totaal aantal bezoekers 13264

Voorgaande reizen:

04 Juni 2017 - 13 Juli 2017

Rondreis door Noorwegen 2017

01 April 2015 - 31 Mei 2015

Mijn tocht naar Santiago de Compostella

Landen bezocht: